Pandemonium - Lauren Oliver

Tytuł: Pandemonium
Autor: Lauren Oliver
Wydawnictwo: Otwarte
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 373

[poczuj] [kochaj] [walcz]

Świat bez miłości, raj czy piekło? Czasy w których żyje Lena uznały miłość (to zakazane słowo) za najokropniejszą chorobę! O tak, każda młoda osoba zostaje poddana zabiegowi, który sprawia, że ich gorące, prawdziwe, dzikie uczucia znikną. Pozostanie tylko spokój, już nigdy nikt nie zobaczy, co znaczy kochać. Takim społeczeństwem wyczyszczonym z emocji z pewnością łatwiej manipulować. Ludziom przyjdzie żyć w istnym PANDEMONIUM.

Na początek przypomnijmy, że główna bohaterka, Lena, miała przyjemność w pierwszej części trylogii zakochać się zanim poddano ją zabiegowi. Aleks stał się jej światem, chłopak (z którym nawet przebywanie było zakazane) stał się osobą dla której warto zrobić wszystko. Wybrali więc życie z miłością, które jak się okazało, mogło być możliwe, choć trudne. Więcej Wam nie zdradzę, bo może nie wszyscy mieli okazję poznać „Delirium”. W tej części Lena będzie zmuszona sprostać zupełnie innemu życiu, pełnemu bólu i cierpienia. Ale to i tak jest lepsze, niż życie bez miłości, dlatego postanawia ona dostosować się. W tej części dowiemy się, jak radzą sobie ludzie, którzy wybrali miłość, oraz co robią, aby zmienić świat na stary, aby przywrócić wolność i pokazać, że miłość jest piękna. Lena zostanie poddana misji, na której pozna Juliana, który nie pragnie niczego innego, jak zażycie lekarstwa na miłość. A może to tylko pozory? Pamiętać Lena musi o jednym – Julian to jej największy wróg.

Lauren Oliver po raz drugi uraczyłam mnie swoim talentem. Po przeczytaniu „Pandemonium” pomyślałam sobie, że jest jeszcze lepsze od „Delirium”. Akcja toczy się dwutorowo. Raz czytamy o Głuszy, a za chwilę przenosimy się do miasta i teraźniejszości. To sprawiło, że książkę czytało mi się jeszcze lepiej, a ja byłam jeszcze bardziej ciekawa co stanie się dalej. Przewracałam kartki jak oszalała! Cały czas towarzyszyło mi napięcie, chciałam się dowiedzieć co z Aleksem, potem chciałam się dowiedzieć kim okaże się Julian, a na końcu… Cóż, zakończenie jest po prostu genialne i prawie spadłam z krzesła, gdy do niego dotarłam. Czym tak bardzo oczarowało mnie „Pandemonium”? Trudno powiedzieć, być może jest to przyjemny styl autorki, być może pomysł, którego wykonanie jest niczego sobie. Zachwycona byłam bohaterami, pełna podziwu dla ich historii. Ta książką po prostu mnie porwała i zostanie na długo w mojej pamięci.

Jeśli macie ochotę na coś lekkiego i przyjemnego to i tak gorąco Was zachęcam do zapoznania się właśnie z tą trylogią, bo uwierzcie, WARTO! Wiem po sobie, że mało kto ma ochotę zaczynać nową trylogię dla nastolatków, ale w tym przypadku szczerze mogę powiedzieć, że ja nie zamieniłabym jej w tym momencie na inną. Mi nie pozostaje nic innego, jak rozpoczęcie „Requiem”, bo tej historii nie da się zostawić bez dokończenia . Polecam!

Moja ocena: 5/6

Książka bierze udział w wyzwaniu Grunt to OKŁADKA